Wetgeving private veiligheid

 Wetgeving met betrekking op de private en de bijzondere veiligheid :

 De "private veiligheid" bevat volgende 4 onderverdelingen :

• De bewaking:
  dit omvat toezicht of bescherming van goederen en personen zoals bewaking van goederen, bescherming van personen       (VIP-protectie), begeleiding van waardentransporten , het beheer van alarmcentrales, persoonscontrole (portiers), ... etc.
• De beveiliging:
  dit omvat onder meer de  conceptie, de plaatsing, het onderhoud en de herstelling van alarmsystemen.
• Het veiligheidsadvies
  dit omvat het analyseren van veiligheidsproblemen en veiligheidsrisico's , het verrichten van doorlichtingen (audits) met het doel veiligheidsmaatregelen te nemen of te verbeteren, het ontwerpen, uitwerken, evalueren en begeleiding van       implementatie  van veiligheidsconcepten, veiligheidsstrategieën en veiligheidsplannen, het begeleiden bij de implementatie en realisatie van deze concepten en het organiseren van trainingen op veiligheidsgebied.
• De private opsporing:
  dit omvat de privé-detectives. Wie private opsporing verricht wordt wettelijk beschouwd als een privé-detective en enkel degenen die hieromtrent over en vergunning beschikken mogen deze titel gebruiken. Ook experts, verzekeringsinspecteurs en       speurders van incassokantoren zijn privé-detectives.

Wet tot regeling van de private en bijzondere veiligheid (Wet van 10 april 1990)

Voor de sector van de privé-detectives is een aparte wet voorzien :

Niemand mag het beroep van privédetective uitoefenen of zich als dusdanig bekendmaken indien hij daartoe niet vooraf een    vergunning heeft gekregen van de Minister van Binnenlandse Zaken. Bij de vergunningsaanvraag adviseert de Minister van Justitie    na onderzoek, aan de Minister van Binnenlandse Zaken. Alleen de houder van een door het ministerie van Binnenlandse zaken     uitgereikte identificatiekaart, mag de titel van privédetective voeren. De wetgever heeft het beroep van privédetective streng    gereglementeerd. Een toekomstig privédetective moet een 2-jarige opleiding volgen in een erkend opleidingscentrum om het bij    wet voorgeschreven 'getuigschrift van basisopleiding voor het uitoefenen van het beroep van privédetective' te behalen. Daarnaast    moet hij om de 5 jaar een bijscholingscursus volgen.

Een private rechercheur is volgens de wet actief op volgende terreinen:

• het opsporen van verdwenen personen of verloren of gestolen goederen
• het inwinnen van informatie omtrent de burgerlijke staat, gedrag, moraliteit en vermogenstoestand van natuurlijke personen en      rechtspersonen. Bijvoorbeeld m.b.t. een toekomstige huwelijkspartner, werknemers, solvabiliteitscontrole ...
• het verzamelen van bewijsmateriaal of het vaststellen van feiten die aanleiding geven of kunnen geven tot conflicten tussen      natuurlijke personen of rechtspersonen. Hetzelfde met betrekking tot het aanwenden ervan om een conflict of meningsverschil te beëindigen. Bijvoorbeeld: arbeidsprestaties van een werknemer, echtscheidingsredenen ..
• het opsporen van bedrijfsspionage
• elke andere activiteit die bepaald wordt bij een in Ministerraad overlegd Koninklijk Besluit.

Wet van 19 juli 1991 tot regeling van het beroep van privédetective

Wetgeving met betrekking op de opslag van vuurwapens door particuliere wapenbezitters


KB van 14 APRIL 2009. betreffende de veiligheidsvoorwaarden voor het opslaan van vuurwapens